محدوده این پروژه واقع شده است در میان آیکونیک ترین خیابان شهر و یکی از اصلی ترین پارک های آن.
خواسته کارفرما پروژه تنها احداث یک پل عابر پیاده برای عبور عرضی به جهت کاهش خطر تصادفات بود اما طراحان پروژه با ایده بهره وری حداکثری از موقعیت سایت پروژه تلاش کردند به منظور ایجاد اتصال میان تمامی نقاط شاخص موجود در اطراف پروژه، با الهام از ماه در آسمان شب (که با نور خود همه چیز و همه کس را به یکدیگر متصل میکند)، هندسه ای دایره ای با متریالی نورانی برای این پروژه در نظر بگیرند.
با پیش گرفتن این رویکرد، پل ماهِ شهر نه تنها نقش خود را در افزایش سطح ایمنی عابران ایفا مینماید، بلکه تبدیل به نقطه شاخص شهری میگردد که در اصلی ترین گره شهری، به باز تعریف مهم ترین خیابان و پارک شهر میپردازد.
این پل در راستای رسالت خود در حیطه افزایش کیفیت زندگی اجتماعی، با محترم شمردن حقوق افراد معلول و سالمند، به جای پله، از رمپ هایی استاندارد بهره برده است. همچنین یکی از رمپ های این پل در امتداد خیابان فردوسی(مهم ترین خیابان شاهین شهر) بیش از عرشه اصلی ارتفاع گرفته و منظر گاهی رو به خیابان را بوجود می آورد.